استفاده از اکسیژن در خواب

هر فردی در حین خواب متفاوت نفس می کشد. وقتی خواب هستید، بدن آرام می شود، تنفس خیلی کم عمق تر شده و در هر تنفس هوای کمتری داخل می دهید. این موضوع برای افراد مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریه (COPD) و یا سایر بیماری های ریوی خطرناک است. بسیاری از این افراد برای جلوگیری از مشکلات تنفسی حین خواب به بالش تکیه می دهند در حالی که این کار کمکی به این مشکل نمی کند.

تشخیص اینکه آیا حین خواب به اکسیژن نیاز دارید یا نه، برای پزشکتان آسان است. اگر سطح اکسیژن خون شما در بیداری بالاتر از 94% باشد، احتمالا نیاز به اکسیژن درمانی در روز ندارید. اگر سطح اکسیژن خون در روز کمتر از 94% باشد، ممکن است برای مدتی در طول روز و همچنین حین خواب به اکسیژن درمانی نیاز داشته باشید. اگر پزشکتان مظنون باشد که سطح اکسیژن خون شما در طول شب به کمتر از حد نرمال می رسد، ممکن است برای شما مانیتورینگ شبانه ی سطح اکسیژن خون تجویز کند

.

چطور می توان گفت در طول شب اکسیژن کافی دریافت نمی کنید:

برای این تشخیص، تعدادی علائم وجود دارد که می توان بررسی کرد. اگر یک یا ترکیب تعدادی از این علائم را دارید، آن را نادیده نگیرید. عدم دریافت اکسیژن کافی برای هر مدت زمانی، می تواند خطرناک باشد.

اگر شما به مقدار کافی در شب می خوابید (حدود 8 ساعت، بسته به ویژگی های فردی)، اما هنوز صبح یا در طول روز احساس خستگی می کنید، می تواند یکی از نشانه ها باشد. کمبود اکسیژن در خون روی قلب و مغز فشار وارد می کند. در نتیجه بقیه ی اجزای بدن شما باید سخت تر کار کنند تا کمبود اکسیژن جبران شود.

گذشته از احساس خستگی بیشتر در طول روز، شما متوجه خواهید شد که نمی توانید به درستی فکر کنید. برای فردی که اکسیژن کافی به مغزش نمی رسد، کارهای ساده می تواند بسیار سخت و پیچیده به نظر آید. همچنین ممکن است دچار سردردهای مکرر شده و بسیار زودرنج و عصبی شوید. از سوی دیگر، حافظه شما ضعیف شده و توانایی تمرکز خود را از دست می دهید که می تواند با شروع آلزایمر اشتباه گرفته شود.

خواب شبانه ی بهتر با اکسیژن مکمل

استراحت شبانه خصوصا برای بیماران COPD بسیار مهم است. وقتی خوب می خوابید، بدن شما برای انجام امور روزانه، معاشرت با دوستان و خانواده و تنفس بهتر، انرژی بیشتری خواهد داشت. برای کمک به بهتر خوابیدن، موارد زیر پیشنهاد می شود:

• با پزشک خود در رابطه با اکسیژن مکمل و استفاده ازدستگاه اکسیژن ساز در طول خواب شبانه صحبت کنید. وقتی سطح اکسیژن خونتان کافی و ثابت باقی می ماند، به احتمال زیاد در طول شب کمتر از خواب بیدار خواهید شد.
• اگر از آپنه خواب یا دیگر اختلالات خواب رنج می برید، با پزشک خود در مورد cpapیا دیگر دستگاه های کمک تنفسی مشورت کنید. چرا که می تواند سطح اکسیژن خون را بهبود ببخشد.
• سعی کنید در طول روز و قبل از خواب مسیرهای تنفسی خود شامل بینی و گلو را پاک کنید.
• داروهای خود را با پزشکتان بررسی کنید. عوارض جانبی برخی داروها جلوی خواب راحت را می گیرد.
• در حالی که روی تخت دراز کشیدید، سعی کنید تنفس با لب غنچه شده را تمرین کنید این کار به آرامش شما و زود به خواب رفتن کمک می کند.
• اتاق خواب خود را خنک، تاریک و راحت نگه دارید. بدون عوامل ایجاد کننده ی مزاحمت، می توانید سریع تر به خواب رفته و بیشتر در خواب بمانید.
• از تخت خواب خود برای کار، تماشای تلویزیون و یا صحبت با تلفن استفاده نکنید. بلکه فقط برای خوابیدن از آن استفاده کنید.
• بعد از ناهار کافئین مصرف نکنید.
• موقع خواب لباس راحت و گشاد بپوشید.
• سعی کنید برای رفتن به رختخواب و همچنین بیدار شدن، زمان مشخص و ثابتی داشته باشید. حتی در آخر هفته ها.

اکسیژن ساز

اکسیژن ساز  یک دستگاه پزشکی است که به منظور متمرکز کردن اکسیژن موجود در هوای محیط طراحی شده تا گاز اکسیژن غنی شده را به صورت مستمر برای بیمارانی که سطح اکسیژن خونشان پایین است تامین کند. دستگاه اکسیژن ساز خانگی یکی از مهمترین دستگاه هایی است که با پیشرفت روز افزون تکنولوژی به عنوان یکی از مهمترین تجهیزات پزشکی به منازل راه پیدا کرده است. برای بیمارانی که از انواع بیماری های تنفسی مثل آمفیزم، بیماری مزمن انسداد ریه و غیره رنج می‌برند، اکسیژن سازها یکی از ضروری ترین تجهیزات پزشکی هستند. بسیاری از افراد از جمله بیماران حاد ریوی، آسمی، پونومی، قلبی و نیز در برخی موارد افراد سالم نیز جهت رفع خستگی روزانه می‌توانند از این دستگاه استفاده کنند.هوای محیط اطراف ما از ترکیب حدود 78٪ نیتروژن، 21٪ اکسیژن و 1٪ آرگون تشکیل شده است. دستگاه اکسیژن ساز برای جدا کردن اکسیژن از نیتروژن و آرگون و ارائه ­ی تا 96٪ اکسیژن خالص طراحی شده است. این جداسازی توسط یک کمپرسور هوا به همراه دو مخزن پر شده از زئولایت انجام می­شود. کمپرسور هوای محیط را به داخل دستگاه می آورد و مواد معدنی متخلخل زئولایت مولکول­های نیتروژن را از هوای تحت فشار جذب می­کنند و به گاز اکسیژن اجازه عبور می دهند. هنگامی که اکسیژن استخراج شد، فشار هوا کم می­شود و نیتروژن از مخازن زئولایت به هوا بازگردانده می شود. این فرایند آرام به دستگاه اجازه می­دهد تا دوز بالایی از اکسیژن (96٪) را به عنوان خروجی ارائه دهد که تقریبا پنج برابر بیشتر از درصد اکسیژن موجود در هوا است که با فشاری تقریبا 1.5 برابر (گاهی تا سه برابر) بیشتر از فشار اتمسفر به بیمار داده میشود. بخش اضافی اکسیژن تنفس شده از طریق ریه‌ها در خون حل شده و سپس توسط آن به قسمت‌های مختلف بدن منتقل می‌شود. اثر این اکسیژن اضافی در هر قسمت متفاوت است. این روش می‌تواند زندگی بیمار را نجات دهد و در برخی دیگر می‌تواند به بهبود و بازسازی بافت‌ها سرعت بخشد.

اغلب پزشکان مقدار اکسیژن مورد نیاز بیمار را با واحد لیتر در دقیقه در نسخه مشخص می‌کنند. بسیاری از بیماران ممکن است در شب نیز به اکسیژن ساز نیاز داشته باشند. در این صورت ضروری است از اکسیژن سازهای خانگی استفاده کنند.

اکسیژن ساز در دومدل:

1-اکسیژن ساز ثابت

2-اکسیژن ساز پرتابل

 اکسیژن سازهای خانگی اغلب از نوع ثابت هستند. اما چون اکثرا چرخ دارند جابجایی آنها از اتاقی به اتاق دیگر به راحتی امکان پذیر است. همچنین بلند بودن لوله‌های اکسیژن اجازه‌ی تحرک را به بیمار می‌دهند. اکسیژن سازهای خانگی با ظرفیت های مختلفی تولید می شوند. اکسیژن ساز 3 لیتری، اکسیژن ساز 5 لیتری،اکسیژن ساز 8 و اکسیژن ساز 10 لیتری در دقیقه (مقدار ماکزیمم فلوی اکسیژن خروجی) موجودند که قادرند اکسیژن را به‌طور مداوم برای بیمار فراهم ‌کنند. فلوی اکسیژن خروجی از طریق فلومتر و یا کلید تنظیم موجود روی دستگاه قابل تنظیم است. در هنگام انتخاب اکسیژن ساز حتما به توصیه‌های پزشک خود توجه کنید. در صورتی که پزشکتان میزان اکسیژن مورد نیازتان را تجویز نکرد، احتمالا اکسیژن سازی با ظرفیت 5 لیتر برای شما مناسب است. در غیر این صورت باید دستگاهی بزرگتر و با ظرفیت بیشتر انتخاب شود، مثل بیماران حاد ریوی، سرطانی و یا بیمارانی با تخریب بالای 60 درصد ریه.

دستگاه اکسیژن ساز زمانی که بیمار نیاز دائم به اکسیژن دارد و یا در جایی که نگه داری کپسول اکسیژن خطرناک است جایگزینی کارآمدتر، مناسب تر، امن تر و مقرون به صرفه تر برای مخازن اکسیژن می باشد.

اکسیژن سازها عموما دارای لوازم جانبی از جمله فیلترها، مرطوب کننده، سوند نازال و غیره هستند. همچنین به منظور بررسی سطح واقعی اکسیژن خون بیمار، می توانید از یک دستگاه پالس اکسیمتر استفاده کنید.